Uganda, here we are!
Door: Christine, Nellie en Ria
21 Juli 2014 | Oeganda, Tororo
Wie had dat gedacht? Van 32 graden in Nederland, naar 32 graden in Oeganda. De uitzwaaicommissie was goed vertegenwoordigd: Kees, Ben, Anita, Ad met kleinzoon, Bert en Gerrie. Ook de symbolische uitzwaaicommissie in de vorm van leuke kaartjes, mails, telefoontjes en sms'en zorgde ervoor dat wij met een goed gevoel op reis gingen.
De eerste kilometers waren nog in het gezelschap van Alfons en Rob, maar de dames moesten hen op Schiphol toch echt loslaten. Loekie, die ook moest vliegen die ochtend had vertraging en zorgde voor een verrassingsafscheidszoen voor haar zoon.
Natuurlijk wogen alle koffers te zwaar. Zou dat soms zijn gekomen door de flinke regenbui op de open aanhanger onderweg? De grondstewardess kneep gelukkig een charmant oogje dicht. De reis had enige vertraging in Istanbul (van ruim een uur). De warmte in het vliegtuig deed ons al wennen aan de tropische temperaturen. Om 4 uur 's nachts kwamen we eindelijk in Entebbe aan, samen met helaas maar 13 van de 14 koffers. Gelukkig bevat de ontbrekende koffer geen schone onderbroeken en ook niet de materialen voor de tandenpoetsles. Hopelijk komt de koffer nog boven (het Nijl)water...
Het busje met de geduldige chauffeur stond klaar voor vertrek. En zo liepen wij "pas" om 6.00 uur in de supermarkt van Kampala waar wij met drie boodschappenkarren vol vertrokken. Wij weten nu waar de uitdrukking voor een heel weeshuis koken vandaan komt. Het bedrag dat penningmeester Henk moest betalen, deed hem duizelen: 483.411,20. Gelukkig voelde hij zich even later na een kleine pintransactie miljonair want toen zag hij een bedrag met zes nullen in zijn portemonnee verdwijnen... Onderweg keken wij onze ogen uit: dode koeien vers aan de haak bij de slager, omgevallen trucks, beddenverkoop pal aan de weg, brommers met meer passagiers dan wielen én bavianen. Van slapen kwam weinig want om de zoveel kilometer werden wij gelanceerd door een verkeersdrempel. Onderweg hadden wij een echt Maxima-gevoel, want wij werden toegezwaaid door heel veel kinderen. Even na 12 's middags reden wij Chawolo in en werden daar hartelijk ontvangen door Tim en Wilma.
Na een lange vermoeiende reis met tropische temperaturen en borrelnoten als ontbijt konden wij eindelijk genieten aan brood, soep en een prachtig uitzicht. Wij hebben meteen de bedden even uitgeprobeerd. Aan het einde van de middag zijn wij een rondje wezen maken bij de scholen en het CD-Hope huis. Wat veel blijde en stralende gezichten! Tim en Wilma verwenden ons met een heerlijke maaltijd die wij al van verre konden ruiken. De terugtocht in het licht van twee zaklantaarns naar ons guesthouse was een avontuur op zich. Nee dames, een pad is niet hetzelfde als een zebrapad, dus niet op lopen!! Het bleef nog lang onrustig in Chawolo.
Voor de geïnteresseerden: wij vertrokken om half 9 uit Kamerik. Rond 12 uur vertrok de Boeing van Turkish Airlines richting Istanbul. Het vliegtuig had daar ruim een uur vertraging en wij moesten 3 keer van gate wisselen en zagen het hele vliegveld. Na 6 uur vliegen landden wij in Kigali (Rwanda) en vertrokken 45 minuten later naar Entebbe waar wij om 4.00 uur aankwamen. Even na 12 uur 's middags waren wij op de plaats van bestemming.
Foto's volgen zo snel mogelijk.
De eerste kilometers waren nog in het gezelschap van Alfons en Rob, maar de dames moesten hen op Schiphol toch echt loslaten. Loekie, die ook moest vliegen die ochtend had vertraging en zorgde voor een verrassingsafscheidszoen voor haar zoon.
Natuurlijk wogen alle koffers te zwaar. Zou dat soms zijn gekomen door de flinke regenbui op de open aanhanger onderweg? De grondstewardess kneep gelukkig een charmant oogje dicht. De reis had enige vertraging in Istanbul (van ruim een uur). De warmte in het vliegtuig deed ons al wennen aan de tropische temperaturen. Om 4 uur 's nachts kwamen we eindelijk in Entebbe aan, samen met helaas maar 13 van de 14 koffers. Gelukkig bevat de ontbrekende koffer geen schone onderbroeken en ook niet de materialen voor de tandenpoetsles. Hopelijk komt de koffer nog boven (het Nijl)water...
Het busje met de geduldige chauffeur stond klaar voor vertrek. En zo liepen wij "pas" om 6.00 uur in de supermarkt van Kampala waar wij met drie boodschappenkarren vol vertrokken. Wij weten nu waar de uitdrukking voor een heel weeshuis koken vandaan komt. Het bedrag dat penningmeester Henk moest betalen, deed hem duizelen: 483.411,20. Gelukkig voelde hij zich even later na een kleine pintransactie miljonair want toen zag hij een bedrag met zes nullen in zijn portemonnee verdwijnen... Onderweg keken wij onze ogen uit: dode koeien vers aan de haak bij de slager, omgevallen trucks, beddenverkoop pal aan de weg, brommers met meer passagiers dan wielen én bavianen. Van slapen kwam weinig want om de zoveel kilometer werden wij gelanceerd door een verkeersdrempel. Onderweg hadden wij een echt Maxima-gevoel, want wij werden toegezwaaid door heel veel kinderen. Even na 12 's middags reden wij Chawolo in en werden daar hartelijk ontvangen door Tim en Wilma.
Na een lange vermoeiende reis met tropische temperaturen en borrelnoten als ontbijt konden wij eindelijk genieten aan brood, soep en een prachtig uitzicht. Wij hebben meteen de bedden even uitgeprobeerd. Aan het einde van de middag zijn wij een rondje wezen maken bij de scholen en het CD-Hope huis. Wat veel blijde en stralende gezichten! Tim en Wilma verwenden ons met een heerlijke maaltijd die wij al van verre konden ruiken. De terugtocht in het licht van twee zaklantaarns naar ons guesthouse was een avontuur op zich. Nee dames, een pad is niet hetzelfde als een zebrapad, dus niet op lopen!! Het bleef nog lang onrustig in Chawolo.
Voor de geïnteresseerden: wij vertrokken om half 9 uit Kamerik. Rond 12 uur vertrok de Boeing van Turkish Airlines richting Istanbul. Het vliegtuig had daar ruim een uur vertraging en wij moesten 3 keer van gate wisselen en zagen het hele vliegveld. Na 6 uur vliegen landden wij in Kigali (Rwanda) en vertrokken 45 minuten later naar Entebbe waar wij om 4.00 uur aankwamen. Even na 12 uur 's middags waren wij op de plaats van bestemming.
Foto's volgen zo snel mogelijk.
-
22 Juli 2014 - 23:30
Bert Van Vreeswijk:
De stemming zit er al goed in ondanks een zeer vermoeiende reis, lezen we. Dat er een zebrapad is in Chawolo verbaasd me zeer, maar oké misschien wil ik dat zelf ook wel een keer zien.
Geniet er lekker van, wel goed uitrusten de eerste dagen hoor!!
En vergeet niet jullie tanden te poetsen!!!
Ciao,
Bert
-
23 Juli 2014 - 19:21
Janet En Erik:
Hi super vrijwilliger Frits
even een gezamenlijke bericht van ons
We missen je, kom veilig terug want we kunnen niet zonder je in 't Centrum. Even een paar vragen onder ons.
Hoe zit het daar met tafel dekken moet daar ook vorken links en messen rechts?
Hoe doe jullie de vaat. Hebben ze ook zo'n sneller vaatwasser?
Drink je daar ook cola?
Sorry voor de sms'je van Erik hij hoort dat het jouw geld zal kosten zal niet meer gebeuren.
We wensen jouw en de rest een goede samenwerking maar ook veel ontspanning en hoe het hoofd koel.
God bless you all
namens het inloophuis 't Centrum Woerden
-
23 Juli 2014 - 19:49
Ben En Anita:
Alweer een dag verder en vast alweer ervaringen rijker, hopelijk goed geslapen: met veel geritsel?
Tja, die koffer..... alles telt in Chawolo. :-(
Geniet én succes, en wat zullen ze ook van jullie genieten!! -
23 Juli 2014 - 21:19
Annika:
Klinkt goed!! Nog heel veel plezier allemaal!
xx Bart & Ann -
23 Juli 2014 - 23:24
Loekie Van Der Zee:
Lieve reizigers
Heerlijk om jullie enthousiaste bericht te lezen, evenals de reacties hierboven :)
In gedachten reizen we met jullie mee. Wat een ervaringen en indrukken.
Geniet en doe wat in jullie harten leeft! Ik kijk uit naar een volgende update,
veel liefs, Loekie
-
23 Juli 2014 - 23:32
Sarie Los:
Lieve mensen
We hebben genoten van jullie reisverslag, wat leuk om alles te lezen wat jullie die eerste reisdag hebben meegemaakt.
We hopen dat vandaag ook weer een fijne dag is geweest.
Gisteren hadden we ook gereageerd maar ik zie het nergens terug dus zal ik wel niet goed verzonden hebben.
In ieder geval wensen we jullie weer al het goede en zien we uit naar het volgende reisverslag.
We denken veel aan jullie allemaal.
Is de koffer al terecht??
Tot gauw en een hartelijke groet,
Barend en Sarie Los
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
